Μια κρίση…στο κενό

Ο παγκόσμιος καπιταλισμός περνάει ζόρια τελευταία,το είπε άλλωστε και ο μάγος της φυλής Άλαν Γκρίνσπαν ότι ο κόσμος όλος είναι για να τον κλαίνε οι ρέγγες.Χαμός παντού,εκτός φυσικά από εδώ στην Ελλάδα.Πέρα βρέχει,μας απασχολεί το ασφαλιστικό(το βιοποριστικό μας περιμένει στην επόμενη γωνια φυσικά).
Πολύ παλιά,πάνε καμιά ενενηνταριά χρονάκια η Ρόζα Λούξεμπουργκ έκανε μια υπέροχη ανάλυση για την τότε ας την πούμε..παγκοσμιοποίηση,για το άνοιγμα των αγορών,για την προμήθεια πρώτων υλών από τις τότε βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες και την δημιουργία αγορών εκτόνωσης ώστε να μπορεί να αποροφηθεί η υπερπαργωγή τους.
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει αλλάξει,οι ανερχόμενες χώρες έχουν γίνει,εκτός από ένας τεράστιος πόλος ζήτησης αγαθών και ένας τεράστιος παροχέας προιόντων στις ανεπτυγμένες χώρες.
Σε αυτό το σημείο η αντίθεση της υπερπαραγωγής προιόντων έχει δημιουργηθεί ήδη…με μια σοβαρή επιδείνωση φυσικά,τον καιρό που ήταν εύρωστη η ΕΣΣΔ το προλεταριάτο του δυτικού κόσμου απολάμβανε(την έκρηξη του κοινωνικού κράτους) μια σειρά από προνόμια λόγω του ψυχρού πολέμου.
Από τότε όμως που εξαφανίστηκε η ΕΣΣΔ,το κοινωνικό κράτος άρχισε σιγά σιγά να συρικνώνεται ώσπου σχεδόν εξαφανίστηκε σχεδόν σε μερικές χώρες(όπως η Η.Π.Α)και υπάρχει μόνο με την μορφή παροχών ανεργίας.
Η τωρινή κρίση γεννήθηκε από τον θρίαμβο της παγκοσμιοποίησης και του φιλελευθερισμού και δεν είναι τυχαίο ότι μια από τις πρώτες χώρες που χτύπησε είναι η Η.Π.Α.
Παράληλα ξέσπασε και η κρίση της χρηματιστηριακής κεφαλαιοποίησης που ουσιαστικά με τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα έπρεπε να εγγυηθεί το μέλλον σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων.
Τα τελευταία 10 χρόνια αυτού του είδους η οικονομία,χωρίς κανέναν έλενγχο(ποιός θυμάται τα δικά μας δομιμένα ομόλογα?) είχε γνωρίσει άνθηση και τα κεφάλαια που κινεί είναι εκατοντάδες φορές περισσότερα από το ακαθάριστο παγκόσμιο προϊόν.Έχει ουσιαστικά άφεση (φορολογικών αμαρτιών) και με έναν διαβολικό μηχανισμό της επιτρέπεται με πενταροδεκάρες να κινεί δισεκατομμύρια!
Φυσικά,όταν τα πράγματα πάνε καλά τα κάνει να πάνε ακόμα καλύτερα,ενώ όταν κάτι στραβώσει η πραγματική οικονομία είναι αυτή που υποφέρει.Οι μηχανισμοί ελένχου..που υπάρχουν θεωριτικά(κεντρικές τράπεζες)ευνόησαν την κερδοσκοπεία που έτρεχε όλο αυτό το διάστημα σαν το νερό στο αυλάκι.
Και το αποτελέσματα είναι κάτω από τα μάτια όλων!
Με λίγα λόγια όταν μιλάμε για κεφαλαιοποίηση και χρηματιστήρια είναι σαν να μιλάμε λίγο πολύ για πραγματική οικονομία,για την ζωή των ανθρώπων που εξαναγκάζονται να δεχτούν τα αστρονομικά επιτόκια δανισμού,χωρίς φυσικά να βάλουμε στο καλάθι τις συνέπειες που θα έχει στις γενιές των μελλοντικών συνταξιούχων.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά,έχουμε και την κυβέρνηση να πέρνει μέτρα υπόθετο που είναι για γέλια.Αλλά τι να πει κανένας..στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα(στου κλέφτη μην βαράτε,είναι ενισχημένη).Όμως όλα είναι μάταια αν από την κρίση αυτή δεν ωριμάσει μια μεταρρυθμιστική ιδέα,αυτός ο κόσμος έτσι όπως είναι..είναι καταδικασμένος να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο αν δεν βάλουν σε πρώτο πλάνο τις βασικές ανάγκες των πολλών και δεν θεσπίστεί ένας έλενχος της παραγωγής και κατανομής του πλούτου.